Soms dicht ik strak, soms dicht ik lekker losjes.
Soms dicht ik bijna niks, soms alles aan elkaar.
Maar dat ik dichter ben, aber das ist klar!
GROEN in 3 GEDICHTEN:
2012: De overkant der dingen
Aan de overkant,
Waar letters gespiegeld zijn,
de tijd achteruit loopt
Waar in afwezigheid van geluid
de stilte waarschijnlijk oorverdovend is.
Aan de overkant,
daar waar alles een plaats heeft, maar anders.
Waar alles de tijd krijgt, maar anders.
De kleuren hetzelfde, maar anders.
De geuren hetzelfde, maar anders.
Aan de overkant, waar alles anders,
maar hetzelfde is,
zou daar ook plezier zijn?
Aan de overkant,
waar zij zijn die niet meer wachten.
En waar zij, die nog komen gaan, net buiten beeld wachten.
Daar waar de kleuren vervaagd zijn,
of spoedig zullen vervagen,
hoe schilder je daar een gemoed?
Weet je wat de spiegel zegt?
Je moet niet zoveel denken,
daar word je lelijk van.
2013: Een Offer van Honing.
Deze reis van Hermes gaat voort
naar waar geen koetsen meer rijden
en geen paarden grazen.
Waar de ezeltjes
in de afgrond zijn verdwenen,
daar fluit hij traag,
fluit hij slepend traag
zijn Albinoni en zijn Bach.
Daar gaat hij,
twee raten honing onder de arm,
zijn herderstas gevuld
met dromen en wat niet
naar de bergtop.
En ook daar stopt de reis niet.
Eerder is het een nieuw begin.
2013: Bij Elke Stap.
Bij elke kleine of grote stap
laat je je leiden
door angst of door liefde.
Eén van die twee
houdt je hand vast.
Je weet welke
van de twee het is
als je je leven,
je lijf,
je wezen
kleiner of juist
groter voelt worden.
Soms zijn je trots en je kracht
je tot verlies
en is je overgeven
een winnen.
942 gedachten over “Gedichten”